Knight Inlet avontuur!

9 juli 20:35



Genietend van mijn uitzicht op de Blackcomb Mountain in Whistler neem ik jullie 5 dagen mee terug.

4 juli kwamen we aan in Campbell River en checkte we in in het Campbell inn Hotel voor 1 nacht. Deze nacht was verplicht voor ons Knight Inlet avontuur.

Na de incheck inspecteerde we de kamer, waar we erg blij werden van een bad en een twee x een tweepersoons bed! Even een nachtje niet in ons knusse en keiharde bedje, maar genieten van een zacht bed en een heerlijk warm bad. Na de incheck vroegen we de receptioniste voor een leuke eetgelegenheid! Ze beveelde RibGrill aan, 10 minuutjes lopen. Tijdens onze wandeling brak Maarten z’n slipper en liepen we lachend naar de eerste superstore om voor 4 dollar, leger kleurige teenslippers aan de haak te slaan! Hoppa nieuwe stappers en een knorrende maag op naar RibGrill. Een mega pub met 6 LCD schermen, 6 soorten sport, maar vooral dikke vreetzakjes die genoten van gefrituurd voedsel, bier en met name VEEEEL.

''Hi there! How are you today? Welcome'’ went vanzelf deze begroeting;-) We bestelde een bier en een rode wijn en bestudeerden de kaart. Een glas rode wijn is in Canda een klein karafje en een bier is 0,25 ltr. Niks mis mee…. Na onze heerlijke maaltijden en genoeg bier en wijn liepen we aanschoten terug, langs de haven naar het hotel. Hier begon het uitgebreide baden en scrubsessie, en al snel vielen onze luikjes dicht.

We vertrokken om 08:30 dus om 07:30 zaten we aan het ontbijt! Na het ontbijt en de checkout reden we achter de shuttlebus aan naar het kleine vliegveldje (waterstrip) van VancouverIsland Air. Ons avontuur Knight Inlet ging beginnen!

We stapten met 12 andere in het watervliegtuigje en gingen binnen vijf minuten de lucht in. We genoten gedurende een 25 minuten lang durende vlucht van een prachtig uitzicht, over fjorden, eindeloze bossen en torquoise blauw water. In de verte zagen we Knight Inlet Lodge! Deze Lodge is gebouwd op een aantal op het water drijvende pontons waar maximal (inclusief staff) 40 man kan verbijven. De deuren van het vliegtuig gingen open en de staff heetten ons van harte welkom. Onze kamer lag aan de voorkant van de lodge met een prachtig uitzicht over de inlet (fjord).

Om 10:45 starten onze eerste tour Grizzley’s spotten vanaf een boot op het water. Onze tourleidster was Jess, een jongedame dame geboren op Vancouver Island met een grote liefde voor beren. Samen met een Nieuw- Zeelandse familie (vader, moeder en twee zonen) begonnen we aan de tour. Meteen raak! 15 meter van ons vandaan zagen we Bella (alle beren in deze gecontroleerde Inlet hebben een naam) op haar gemak stenen verplaatsen om voedsel te scoren. Na vele foto’s en vragen gingen we weer varen. Ja hoor, 20 meter verder het jong Frank (2 jaar oud en verstoten door zijn moeder.) Frank was ook lekker aan het peuzelen. Al snel was het uur om en voeren we terug naar de lodge. Daar wachten een uitgereide, warme lunch op ons. Verse vis met groente, patatjes en nog veel meer lekkers! De keukenbrigade was erg vriendelijk en deden dan ook werkelijk alles om het ons naar de zin te maken. Na de lunch gingen we met Jess en een aantal andere met een speedboat de Inlet op! We voeren volgas over het prachtige Torquoise water en werden binnen een mum van tijd omringd door speelse dolfijnen. Wel een stuk of 20! Met geen pen te beschrijven, de stilte, de natuur, de dieren maakte dit alles tot de hemel op aarde! Na de dolfijnen zagen we twee Bold Eagles, die we super op de foto hebben. Ook hebben we verschillende watervallen gezien en vroegen we Jess het hemd van haar lijf! Na dik 1,5 uur keerde weer terug naar de lodge waar we even een koffie break hadden en gnoten van verse muffins, american cookies en heel veel chocola. Na de break gingen we met Eddy in een klein bootje weer beren spotten langs de oever van de rivier. Maar helaas…. ze lagen allemaal te knorren. Beren graven een kuil waar ze met hun buik in liggen en zo in een superman houding tukken ze! We voren een kleine rivier op waar we genoten van de stilte en de verschillende vogels, hopend dat ééntje nieuwsgierig zou zijn en even kwam koekeloeren. Helaas wildlife is niet op oproepbasis en na een dik uur voeren we terug na de lodge.

De zon scheen en het was aangenaam warm, op het terras genoten we van ons biertje en vele namen al een duik. Biertje op, zwembroek aan en gaan…. Het water was behoorlijk koud maar lekker fris. We waren lekker aan het zwemmen toen we opeens Frank (de beer) op 50 meter afstand ook zagen genieten van een duik. Das best GEK als je lekker op je gemakje in het water ligt en opeens een BEER voorbij ziet zwemmen! De staff stond allemaal op de kant, iedereen maakte foto’s en was razend enthousiast over de move van Frank. Uit het water en klaarmaken voor het diner. Ook dit keer was het eten heerlijk en deelden we onze tafel met de familie uit Nieuw-Zeeland en een familie uit Munchen. Erg leuk om zoveel verschillende mensen from allover the world te ontmoeten. Na het eten gingen we naar de presentatie van Rachel over de first nation indianen en het gebied. Ze vertelde ons over de stam en de vreselijke geschiedenis en ook las ze een mooi indianen verhaal voor. Na de presentatie ging vrijwel iedereen naar bed maar wij bleven nog even nakletsen met de staff. Jess had ons in de middag verteld dat soms s’nachts rivierotters het ponton opkomen om met de kayaks te spelen. Maart kon zijn oren niet geloven en zette zoals een echte otter fan, om 4 uur s’nachts de wekker. Helaas geen otter te bekennen….

Vroeg uit de veren, 06:30 ontbijt en om 07:30 kayak tour! Maart en ik zaten samen in een kajak, maart voorin zodat hij goed foto’s kon maken. Nog geen 5 minuten bezig zagen we Amber (dochter van beer Bella) haar ontbijt bijelkaar aan het sprokkelen. Zo mooi en zo kundig als ze dat doen, weer een paar goede foto’s. Toen gingen we verder de inlet op. We werden omsingeld door dolfijnen en hoopte dat naast de kayak zouden komen. Maar helaas bleven ze op afstand van een meter of 10. Na een 1,5 uur kayakken gingen we weer terug naar de lodge, dronken we nog een kop koffie met elkaar en wisselde we contactgegevens uit met een aantal mensen. En helaas daar kwam het watervliegtuig… We hebben gerpobeerd om nog een nachtje te blijven maar de lodge zat vol. Met pijn in ons hart namen we afscheid van de staff, deze geweldige plek en deden we de belofte dat we zouden terugkeren. De piloot Rolly vroeg wie is mijn Co-pilot voor vandaag en als een klein kind stak ik mijn vinger op! Voorin, koptelefoon op en genietn van het laatste uitzicht van Kight Inlet. Na de landing reden we met onze RV (camper) naar onze volgende stop Elk Falls, zo’n 15 min rijden. Deden onderweg boodschappen en stonden met de camper op een prachtige plek aan een beek! Hier hebben we als echte backcountry campeerders een ochtendduik in genomen. Hierna snel naar de ferry die ons naar Powell River op het vaste land bracht. Onze stop was Oakover Inlet, midden in de outback! We hadden een plek geboekt in een national park wat bekend stond om de oesters. We hadden de camper op de plek gezet en liepen via een paadje naar het strand. Het was eb en honderden verse oesters en krabbetjes lagen voor ons op het strand voor het oprapen! Maart maakte een oester open maar deze zag er toch wel erg melkachtig uit. Toch maar niet doen voordat we ziek zouden worden. Verderop zat een restaurantje The Laughing Oyster, waar genoten van verse vis, wijn, het uizicht en de aardige bediening. Na een geweldige avond gingen we VOLdaan ons mandje in.

De volgende dag vertrokken we naar de Sunshine Coast en namen twee keer de ferry. De Sunshine Coast viel ons tegen en door de vele bosbranden en rook was er geen zon te bekennen. We namen een het besluit om niet te stoppen en direct naar Whistler door te rijden (de rockies in). Uiteindelijk om 21:15 kwamen we na een hele dag rijden, ferry op, ferry af, op onze camping in Whistler. We zijn lekker gaan slapen en vanochtend werden we wakker en genoten we van ons uitzicht en ontbijtje. Voor mij was het 10 jaar geleden dat ik hier in de winter voor de laatste keer ben geweest. Ik kon niet wachten om het dorpje weer te zien! Geen steek veranderd en nog steeds even mooi. Bij het visitor center vroegen we naar de verschillende excsursies en besloten na de lunch een wandeling te maken naar een meer. Om bij het begin van de wandeling te komen moesten we 8 km over een dirtroad omhoog, hierna nog een uurtje hiken door een prachtig oerbos om bij het meertje te komen. Hier hebben we een verfrissende duik genomen (Maart skinny dipping). Bij het eten kregen we al snel gezelschap van kleine eekhoorntjes die ons goed in de agten gehouden hadden. Nog even liggen in de zon en daarna weer terug naar de parking en de camping. Ik heb net zalm met salade gemaakt en schrijf dit verslag buiten aan een picknick tafel uitkijkend over de valley! Kaarsjes aan, af en toe bezoek van een eekhoorntjesfamilie en een kop thee. Morgen gaan we paardrijden! Als een echte cowboy en cowgirl de Rockies in!

Het is een lang verhaal maar we maken ook erg veeeeel mee!

Heel veel liefs! -X-

Daan & Maart

(foto's zijn te groot om te uploaden)